คำหวาน – ธาดา
“ชายจะเลี้ยงเธอเป็นเมีย เป็นหม่อมห้ามของชาย
ภายหน้าเจอกุลสตรีที่คู่ควร คุณแม่ค่อยรับขวัญสะใภ้หลวง”
สี่ปีในฐานะนางห้าม เต็มเดือนไม่เคยขาดตกบกพร่องในหน้าที่
ด้วยเมื่อถวายตัวแล้ว หล่อนได้ถวายหัวใจแด่พระองค์ชายไปด้วย
ทว่า…ที่เขาเรียก ‘นางห้าม’ เพราะเหตุนี้เอง
‘ห้าม’ อารมณ์ธรรมชาติของชาย ‘ห้าม’ เพื่อรอขัตติยนารีที่คู่ควร
ฟ้าสูงย่อมมิควรเคียงคู่แผ่นดินต่ำ กำแพงแห่งชนชั้นนั้นหนาหนัก ยากจะทลาย
กระนั้นก็อย่าลืมเทียว…ห้ามสิ่งใดย่อมห้ามได้ ทว่าห้ามความรักนั้นยากยิ่ง
เมื่อขัตติยบุรุษทรงยึดมั่นในนางเดียว…ศศิธรผู้ฉายแสงกลางดวงหทัย
ตราบสุริยันยังอยู่คู่ทิวา ตราบจันทราไม่ร้างจากราตรี
ดวงหทัยพี่นี้สถิตที่นวลเจ้า…ตราบสิ้นพิราลัย
