คนรักของสายฟ้า (ซีรีส์ชุดคนนี้ที่รัก ลำดับที่ 1) – ติยากร
ซีรีส์ชุดคนนี้ที่รัก
พ่อบอกเขาเสมอว่า เมื่อเจอคนที่ใช่
ต่อให้ต้องแลกทุกสิ่งทุกอย่างก็ต้องยอมแลก
ขอแค่ได้เห็นรอยยิ้มของคนคนนั้นก็เพียงพอแล้ว
เขาน่ะหรือจะเชื่อ จนกระทั่งได้เจอเธอ มิ่งฟ้า
หรือที่ทุกคนเรียกเธอว่า ‘หมอมิ่งฟ้าคนน่ารัก’
สัตวแพทย์สาวผู้กระโดดหลบเขาเป็นกระต่าย
ตั้งแต่ครั้งแรกที่เจอกัน จะกลัวไปทำไม
เขาก็แค่อยากทำตัวเป็นธนาคารความรักให้หมอแถวนี้เท่านั้นเอง
มิ่งฟ้าเคยเจอเขามาก่อน ผู้ชายหื่นขึ้นตาที่ปล้ำจูบเธอในห้องน้ำโกโรโกโส
โดยไม่สนสภาพมอมแมมเหมือนลูกหมาตกน้ำของเธอ ปล้นจูบแรกไปยังพอว่า
แต่ ไอ้หนุ่มสายฟ้า คนนี้ยังกล้าขโมยความรู้สึกที่เรียกว่ารักแรกของเธอไปด้วย
เจอกันอีกรอบ คิดว่าเธอจะยอมให้เขาจับกินเป็นกระต่ายเนื้อหวานหรือไง
อย่าคิดว่าผู้ที่ถูกล่าจะเป็นเธอสิ ไม่เคยได้ยินเหรอว่า ‘อ่อยมาอ่อยกลับไม่โกงนะ’
แถมคำว่าเป็นไปไม่ได้มีอยู่ในพจนานุกรมของคนโง่เท่านั้น
แน่นอนว่าเธอจะไม่ยอมเป็นคนโง่ในเรื่องนี้!
“ตั้งใจทำงานนะหมอ เดี๋ยวตอนเย็นมารับ”
ดูท่าเขาจะสนุกกับการเล่นเป็นไอ้หนุ่มชนบทขี่เวสป้าเก่าๆมาก
ทั้งที่ความจริงไม่ได้ใกล้เคียงสักนิด
ไม่เชื่อก็เปิดคอมพ์แล้วพิมพ์ค้นหาเขาด้วยชื่อ
ภาพที่จะเด้งขึ้นมาเป็นภาพแรกคือ
เขาที่ยืนพิงรถราคาแพงด้วยท่าทางกอดอก
วางมาดของมหาเศรษฐีที่ยังหนุ่มยังแน่น แถมยังถือดีและหลงตัวเอง
“อืม”
หญิงสาววาดขาลงจากเบาะ คนตัวโตรั้งเอวบางไว้
บีบเหมือนมันเขี้ยวทีหนึ่งแล้วเอ่ย
“กินข้าวเที่ยงด้วยนะ”
ไม่ต้องบอกก็รู้ว่าเขาจงใจให้คนมองและให้ได้ยินด้วย
เพื่อนร่วมงานเธอหลายคนยืนถือถ้วยกาแฟอ้าปากค้างกับภาพตรงหน้า
คนตัวโตขยับจูบแก้มใสไร้เครื่องสำอางเบาๆ
เธอถลึงตาให้ แต่เขากลับยิ้มนึกสนุก
“ไอ้หมาจิ้งจอก”
“ว่าไงครับ”
ตาคมพราวระยับสนุกสนานกับการบอกว่าเธอเป็นของใคร
แน่นอนว่าเป็นของเขา
“เดี๋ยวโทร.ไปบอก”
เธอพยายามเค้นเสียงทีละคำ ดับความร้อนที่พุ่งขึ้นมาจากลำคอ
กล้าดีอย่างไรถึงมาอ่อยเธอต่อหน้าต่อตาคนรอบข้างเป็นสิบ!
มือเล็กยื่นออกไปเสยผมที่ยุ่งไม่เป็นทรงให้เข้าที่
ขยับไปแนบปากกับหน้าผากกว้างแผ่วจาง
นอกจากเสียงตกใจของคนรอบข้างแล้ว รู้ว่าเขาสูดลมหายใจเข้าลึก
และนัยน์ตาก็เข้มจนทำให้เธอเสียวสันหลังวาบๆ
“อ่อยมาอ่อยกลับไม่โกง” หึ รู้จักเธอน้อยไป!
