ข้านี่แหละคุณนายสาม! เล่ม 1-3 (นิยายจีน) – พลอยพันแสง
ดาวน์โหลดแต่ละเล่มได้ ด้วยการคลิกที่รูปปกหนังสือแต่ละรูปด้านล่างได้เลยค่ะ
ได้ชีวิตใหม่แบบไม่ทันตั้งตัวและเตรียมใจ กลับถูกจอมโจรบ้าเด็ดบุปผาวางยาปลุกกำหนัดปลุกปล้ำ
…บิดามันเถิด!,,,
ในเมื่อตัวก็เปลืองไปแล้ว เช่นนั้นนางจะยอมขาดทุน เป็นเมียเจ้าโจรหื่นมันให้รู้แล้วรู้รอดไป
ด้วยยามนี้นางก็หลงภพและไร้ที่ไป เช่นนั้น ยัยกี้ สาวมั่นยุคหกจี ก็จะขอสมัครเป็นชาวเกาะ(สามี)กินก็แล้วกัน!
…แต่จะรอดมือยัยกี้เช่นนั้นหรือ? ….
…หึ…
ความที่ร่างกายใหม่นี้เล็กกว่ากายเดิมอยู่ถึงสองส่วน นางจึงมีความคล่องแคล่วว่องไว ซึ่งมีติดตัวมาตั้งแต่จำความได้ยังชาติของ นางสาวกิรณา
เช่นนั้นแล้วกว่าคุณชายสามแห่งตระกูลหยางจะทันได้ลงมือจนสำเร็จ กายของ เฉินอิ่งลั่ว นางก็พลิกพลิ้วหลุดรอดออกมาจากอ้อมอกคนตัวโตกว่านางอยู่เป็นครึ่งได้อย่างหวุดหวิด!
…ผ้าห่มถูกพันเข้ากับตัวแต่ยามแรกที่ออกมาแต่ห้องอาบน้ำ ที่ถูกกระชากโยนจนตกไว้ข้างเตียงใหญ่เมื่อครู่ ถูกนางคว้าหยิบมาม้วนแล้วพันรอบกายของตนเองได้อย่างว่องไว
จน หยางหรงเหยา ทำได้เพียงทั้งอึ้งและทั้งทึ่ง แม่นางน้อยตรงหน้า ไม่รู้ว่าเป็นรอบที่เท่าใดของ ค่ำคืนนี้แล้ว
…นางทำได้เช่นไร? …
และเพราะมัวแต่อึ้ง…ทึ่ง…และงง…. เฉินอิ่งลั่วนางจึงใช้โอกาสเดียวอันแสนสั้นให้เป็นประโยชน์ทันที
มือเล็กคล่องแคล่วคว้าได้กระบี่ ซึ่งคุณชายสามแห่งตระกูลหยางนั้นมักวางไว้ยังหัวเตียง ตามนิสัยปกติที่ต้องมีอาวุธวางเอาไว้ใกล้ตัวประจำ
ซึ่งยามนี้เกรงว่าบุรุษหนุ่มต้องคิดใหม่เสียแล้ว ว่าบางที่การวางของมีคมไว้ใกล้มือ แต่มิใช่มือตนหาใช่สิ่งดีเลยแม้แต่น้อย
“เจ้า…วางมันลงเดี๋ยวนะ!”
น้ำเสียงนั้นเฉียบขาดยิ่งนัก หากเป็นผู้คุ้นเคยหรือเหล่าคนภายในจวนตนเองคง กลัวจนตัวสั่นเทาไปทั่วหน้าไปแล้วทว่ายามนี้…
ขอโทษเถอะนะเจ้าคนหื่นขั้นเทพ เพราะข้านั้นมันพวกคนโหดขั้นเหนือกว่าเทพเว๊ย!
….หึ…ผู้ใดจะปัญญานิ่มยอมฟังเจ้าออกคำสั่งมิคิดกัน….
นางคิดอย่างหัวเสียเล็กน้อยจะเป็นจอมหื่นเกินไปหรือไม่บุรุษภพนี้!
“เช่นนั้นเรามาตกลงกันด้วยดีเถิดแม่นางน้อย”
หยางหรงเหยาพยายามถ่วงเวลาให้ตนเองด้วยน้ำเสียงที่อ่อนลง อย่างที่ชีวิตนี้ตนเองมิเคยเอ่ย แม้แต่มารดาผู้วายชนม์จากไปแล้วก็ตามที
ทว่ายามนี้กระบี่คมนั้นไร้ดวงตายิ่ง เมื่อมันย้ายไปอยู่ในมือของสตรี ย่อมมิใช่สิ่งฉลาดหากตนยังแข็งขืนต่อไป
ทว่าในทางลับเขาก็ลักลอบส่งสัญญาณเรียกหา ติงเค่อ คนสนิทมาเป็นตัวช่วยไปด้วยเช่นกัน
อย่างไรเสียเขาก็เป็นคุณชายผู้มีคนติดตามเก่งกาจอยู่มิใช่น้อย
“นี่! … ข้ามิเข้าใจจริงแท้ว่าพวกบุรุษเหตุใดชอบพูดจาแบบพระเอกละครน้ำเน่านัก… เฮ้อ… พูดอะไรที่มันแปลกใหม่ สร้างสรรค์ชวนตื่นเต้นนะเป็นบ้างหรือไม่? หรือว่าแท้จริงแล้วเหล่าบุรุษร่ำรวยและรูปงามนั้น ล้วนต่างต้องโง่งมกันทั้งสิ้น เมื่อครู่ข้าอยากคุยด้วยดีท่านมิคิดฟัง ยามนี้กระบี่ย้ายมาอยู่ยังกำมือของข้า ท่านกลับมาชวนคุยด้วยดี ท่านโง่เง่าหรือบ้าบอกัน จึงคิดว่าข้าจะเชื่อฟังคำของท่าน”
ดวงตาคมเบิกขึ้นเล็กน้อย ด้วยมิคาดแต่ละคำนางล้วนเท่าทันเขาทั้งสิ้น เห็นทีคงดูเบานางเกินไปสินะเมื่อครู่
“อย่าขยับ…ไม่สิท่านจงออกไปก่อน เลิกหน้ามัวเมาราคะก่อนจะได้หรือไม่ เราเพิ่งพบกัน ต่อให้ท่านจ่ายเงินซื้อตัวข้าแล้วก็ตาม แต่หากข้ามิเต็มใจร่วมอภิรมย์ต่อท่าน เช่นนั้นท่านก็เป็นได้เพียงโจรราคะเท่านั้นคุณชายสาม”
ด้วยจำได้ว่าทุกผู้เรียกบุรุษตรงหน้าเช่นนี้
“เจ้า! “
