*** ช่วงนี้มีนิยายที่ถูกนำไปสร้างเป็นละคร / ซีรีส์ / หนัง อะไรบ้าง คลิกดูที่นี่เลยค่ะ / สำหรับใครที่อยากอ่านนิยาย แต่ไม่รู้จะอ่านเรื่องอะไรดี เรามีฟังก์ชั่นสุ่มนิยายให้ด้วยนะคะ คลิกเลย! ***

ยั่วรักประกาศิต – พิชญวดี

“ที่กุ๊กต้องอยู่ที่นี่ ไม่ใช่เพราะแผนการของพี่เสือหรือไงคะ” “รู้มั้ย…พี่ชอบผู้หญิงที่รู้ทัน” ริมฝีปากหนายกยิ้ม “มีเสน่ห์ดี” “กุ๊กไม่ค่อยโอเคกับผู้ชายเจ้าชู้ค่ะ” “ไม่ได้เจ้าชู้” ปากปฏิเสธแต่เสียงแผ่วเสียอย่างนั้น “ไม่เคยคบใครเป็นตัวเป็นตนด้วยซ้ำ” “ถนัดกินไปเรื่อยเหรอคะ” เธอถามตรงๆ


# , , , , , ,

หวนรักประกาศิต – พิชญวดี

ในวันนั้นเขาปฏิเสธอย่างไร้เยื่อใย มาในวันนี้เขากลับขอร้องให้ลืมทุกอย่าง “อันที่จริงฉันเอ็นดูก็เพราะเธอเป็นเพื่อนกับยัยกุ๊ก” “เธอเป็นใคร แล้วฉันเป็นใคร เตือนใจตัวเองด้วยพุดตาน” “ไม่ได้อยากใจร้ายกับเธอ แต่ฉันมีคนที่ชอบอยู่แล้ว” “อีกอย่าง เธอควรเรียกฉันเหมือนกับที่คนงานคนอื่นๆ เรียก”


# , , , , , ,

มลทินลวงรัก – พิชญวดี

รักทั้งๆ ที่เขาร้ายแสนร้าย รักทั้งๆ ที่เขาเหยียบย่ำหัวใจ สุดท้ายแล้วมีเพียงรอยมลทินกับรักลวงๆ ที่คนอย่างเขามอบให้คนโง่อย่างเธอ “รู้ใช่ไหมว่าต้องทำยังไง เราคุยกันแล้ว” “จะให้มันเป็นแบบนี้จริงๆ เหรอคะ” “ฉันถามเธอไปแล้วตั้งแต่คืนนั้น เรื่องเราคือการสมยอม หากจะให้ฉันรับผิดชอบก็คงต้องรับผิดชอบผู้หญิงอีกหลายๆ คน” “พี่อัษ”


# , , , , , ,

ม่านรักละอองใจ – พิชญวดี

เมื่อเขาถามเธอต้องตอบ เวลาพูดต้องสบตา อย่าได้เรียกร้องขอความเห็นใจ ไม่มีสิทธิ์…แม้แต่จะรัก “ไม่ต้องร้อง อยู่กับผมมีอะไรน่ากลัว ?” ยิ่งพูดเนื้อตัวหญิงสาวยิ่งสั่นเทา ร่ำไห้โดยไร้เสียงสะอื้นมีเพียงหยาดน้ำตาที่ไหลไม่ขาดสาย “ตอบมา เป็นเมียผมไม่ดีตรงไหน”


# , , , , , ,

บัญชารักหัวใจเถื่อน – พิชญวดี

ที่ตรงนั้นเคยเป็น ‘ของเขา’ มันควรจะเป็นแบบนั้น… ถ้าเขาไม่เป็นคน ‘ทิ้ง’ เธอไปเมื่อห้าปีก่อน “หยุดพูดบ้าๆ แบบนั้นนะ มันไม่เคยเกิดขึ้น !” ชาลิดาปล่อยลูกชายลงกับพื้นและเหมือนเจ้าโกโก้จะรู้ถึงสถานการณ์มันวิ่งไปนอนใต้โต๊ะทันที “มันเคยเกิดขึ้น ถึงจะไปไม่สุด แต่รสชาติก็ใช้ได้” สาวเท้าเข้าใกล้คนตัวเล็กที่ยืนจ้องหน้าเขาด้วยความโกรธ ดวงตากลมโตของเธอช้อนมองขึ้นสั่นระริก


# , , , , ,

เทใจใส่รัก – พิชญวดี

ความลับที่เก็บไว้เนิ่นนาน ถึงเวลาเปิดเผย … ว่าเขาคนนี้ ‘เทรัก’ ให้เธอจน ‘ล้นใจ’ … *** “ไอ้หม่อน พริกเผ็ดหรือเปล่าวะ” “แค่กๆ” ใบหม่อนตกใจเมื่อโดนถามแบบนั้นถึงกับสำลักจนน้ำหูน้ำตาไหลไปหมด “สงสัยไอ้หม่อนมันนึกว่ามึงถามถึงพริกที่บ้าน” อาทิตย์มองหน้าเพื่อนแล้วยิ้มล้อ “มันตกใจที่มึงถามว่าพี่พริกของมันเผ็ดหรือเปล่า” “ไอ้บ้าพวกนี้ !” ใบหม่อนเกรี้ยวกราด เมื่อพวกมันสองคนแท็กมือแล้วหัวเราะชอบใจ


# , , , , , ,

หัวใจหวนรัก – พิชญวดี

“คราวหน้าไม่ต้องแล้ว ผมจะหาทานเอง” ชายหนุ่มถอนหายใจเฮือกใหญ่เมื่อนึกถึงสายตาหลายคู่พากันมองมาอย่างสนอกสนใจก่อนหน้านี้ ซึ่งเขาไม่ปรารถนาที่จะตกเป็นเป้าสายตาหรือหัวข้อกลุ่มสนทนาประจำวัน รอยยิ้มสดใสจากใบหน้าหวานค่อยๆ จางลงเมื่อได้รับคำตัดรอนแบบไร้เยื่อใย ไม่โทษปองภพหรอกเพราะรู้ตัวดีว่ามันคงทำให้เขาอึดอัดและน่ารำคาญไม่น้อย


# , , , , , , ,

กลลวงรักคนเถื่อน – พิชญวดี

“ผมว่าเรามีเรื่องต้องคุยกับนะครับ คุณปนัสยา ‘อดีต’ ผู้ช่วยเลขาคนสวย” ปรานต์เหยียดยิ้มเมื่อเห็นสีหน้าซีดเซียวของอีกฝ่าย แม้ตอนนี้ท้องฟ้าจะเริ่มมืดมิดแต่เขารับรู้ได้ถึงความตื่นตระหนกจากร่างบาง เขาจำเธอไม่ได้ไม่ใช่เหรอมันควรเป็นแบบนั้นแต่ทว่าไม่ใช่ ในช่วงเช้าความโล่งใจทำให้เธอมีความสุขไปทั้งวัน แต่ไหงตอนกลางคืนทุกอย่างมันกลับตาลปัตรกันอย่างสิ้นเชิง “หืม ? หมายถึงอะไรเหรอคะคุณลูกค้า” “จำไม่ได้อย่างนั้นเหรอครับ ?”


# , , , , , ,

ละอองใจในม่านเพลิง – พิชญวดี

“นายหลอกฉันตั้งแต่ต้น” “ไม่ได้ตั้งใจจะหลอก แต่คุณโง่เอง” คนที่ไม่เคยสำนึกผิดจริงๆ แล้วคือใครกันแน่ เขา…หรือว่าเธอ “ไอ้คนสารเลว !” “แล้วไง ไม่ใช่ไอ้เลวคนนี้หรอกเหรอ ที่คุณอยากจับจนตัวสั่น ถึงขนาดปั้นน้ำเป็นตัวว่าท้อง เอาเด็กมาอ้างเพื่อจับผมทำผัว…” “ต่อให้กำลังจะตาย ฉันก็ไม่มีวันบากหน้ามาหาคนอย่างนาย ได้ยินไหม !” “มันก็เรื่องของคุณ เพราะขืนมาคุกเข่าขอร้องให้ผมรับเป็นพ่อมันก็คงตลกน่าดู ไอ้มารหัวขนในท้องผู้หญิงเลวๆ ใครมันจะอยากรับเป็นลูก”


# , , , , , , , ,

เล่ห์กลบ่วงรัก – พิชญวดี

ครั้งก่อนเธอเป็น ‘ฝ่ายทิ้งเขาไป’ อย่างเลือดเย็น แล้วครั้งนี้เธอควรทำอย่างไร เพื่อ ‘ช่วงชิง’ หัวใจตัวเองกลับคืนมา “ผู้หญิงคนนี้ชื่อธาริกา เป็นเมียฉัน !” วินาทีที่สรวิชประกาศกับคนงานในไร่ ทุกคนดูฮือฮาตกใจกับการปรากฏตัวของเธอ “เธอทำตัวเอง ดังนั้นจะมาโทษฉันทีหลังไม่ได้” “ยิ้มให้กว้างๆ กว่าจะได้ฉันเป็นผัวมันยาก ตอนนี้สมใจอยากแล้วไม่ใช่หรือไง”


# , , , , , , , ,

ทัณฑ์รักเพลิงอสูร – พิชญวดี

เธอจำเป็นต้องใช้ ‘ร่างกาย’ เข้าแลก กับเงินของเขา…ผู้ซึ่งเป็นรักแรก เขากลับจำเธอไม่ได้… ย่ำยีทั้งร่างกายและหัวใจจนแทบแหลกสลาย “เธอไม่ใช่คนที่ฉันต้องการตั้งแต่แรก สงสัยต้องทวนความจำให้พ่อของเธอสักหน่อย” เขาชอบจริงๆ เวลาที่เห็นผู้หญิงคนนี้หมดหนทาง “คุณวินอย่าโทรเลยนะคะ มัทยอมแล้ว…ยอมทุกอย่าง” …… “ทุกอย่างจริงๆ น่ะเหรอ” …


# , , , , , , ,