วิวาห์ร้ายลายกุหลาบ – ระเริงอักษร
‘เขา’ กลับมาย้ำรักและแค้นให้กับหญิงสาวอีกคนที่เคยรัก
โดยมี ‘เธอ’ เป็นหมากตัวสำคัญบนกระดาน
“ปล่อยฉันนะคุณฌอห์ณ นี่คุณจะทำบ้าอะไร
ฉันจะไปไหนมาไหนกับใครมันก็เรื่องของฉัน ไม่เกี่ยวกับคุณ”
แพรชมพู กร้าวเสียงเข้ม ทีเขายังทำอะไรโดยไม่เกรงใจเธอสักนิด
แล้วเรื่องอะไรที่เธอจะต้องมาคอยแคร์เขาด้วย อีกอย่างเธอไม่ได้ทำอะไรผิด
ทว่าคำตอบของคนที่ไม่ได้คิดอะไร กลับเพิ่มแรงโกรธเกรี้ยวให้กับชายหนุ่มเป็นอย่างมาก
เขาบีบกระชับร่างของเธอในอ้อมกอดจนแน่น ก่อนจะเอ่ยออกมาด้วยน้ำเสียงเกรี้ยวกราด
“ทำไมจะไม่เกี่ยวล่ะ ก็ในเมื่อผมเป็นผัวของคุณ”
แพรชมพูเบิกตากว้าง เธอไม่ได้เป็นเมียเขา และเขาไม่มีสิทธิ์จะมาพูดจาแบบนี้กับเธอ
“คุณฌอห์ณ! คุณอย่ามาพูดจาพล่อยๆนะ ฉันไม่ได้เป็นอะไรกับคุณ”
ฌอห์ณจ้องหญิงสาวตรงหน้าด้วยแววตาลุกกร้าว กรามหนาขบกันจนเป็นเส้นนูน
ก่อนเสียงเข้มจะคำรามผ่านไรฟันออกมา
“แน่ใจนะว่าคุณไม่ได้เป็นอะไรกับผม หึ…คุณหนูแพรชมพู
คุณคงลืมไปแล้วสินะว่าทางนิตินัยคุณเป็นเมียของผมอย่างถูกต้องทุกอย่าง
จะเหลือก็แต่ทาง…พฤตินัยเท่านั้นแหละ”
